सहवास प्रेम मैत्री। हे तंत्र
बोलण्याचे ।
प्रत्यक्ष वेळ येता । कोणी
नसे कुणाचे ॥धृ॥
कन्या स्नुषा नृपाची । प्रत्यक्ष
राम वरता ।
पिचली क्षणाक्षणाला ।
कारुण्यरुप सीता ।
कामी तिच्या न आले ।
सामर्थ्य राघवाचे ॥१॥
त्यागून सूर्यपुत्रा । कुंती
पुन्हा कुमारी ।
कर्णास अनुज माता । सारेच
जन्म वैरी ।
कौतुक का करावे । या
रक्तबंधनाचे ॥२॥
केली उभी पणाला । द्यूतात
कृष्ण भगिनी ।
सम्राट पांडवांची । रानावनात
राणी ।
पती पाच देव बंधू । तरी भोग
हे तियेचे ॥३॥
ठेवू नको अपेक्षा । असल्या
जगाकडूनी ।
निरपेक्ष आचरीता । कर्तव्य
प्रेम दोन्ही ।
मग चालू दे सुखाने । अव्हेरणे
जगाचे ॥४॥
(चाल: आनंदकंद ऐसा हा हिंद
देश माझा अथवा शतजन्म शोधिताना )
No comments:
Post a Comment