आरती लोकमान्य टिळकांची

रत्नागिरी शहरामध्ये जन्म ज्याचा झाला

बाळ गंगाधर नांव ठेविले त्याला

विद्याभ्यास याने बहुतची केला ।

विष्णूशास्त्र्यानी गुरू मंत्र दिला ॥ १ ॥

जय देव जय देव जय विघ्नहरा ।

आरती ओवाळू बाळ गंगाधरा ॥ धृ ॥

मानवरूप धरूनी बळवंत आला ।

थोर पराक्रम बाळाने केला ।

देश बांधवासी याने दाविला ।

तिन्ही लोकी ज्याचा झेंडा लागला ।। २ ॥

संसारी असूनी विरक्त झाला ।

देशासाठी ज्याने देह झिजविला ।

काळेपाणी-कारागृह ज्याने सोशिला ।

सुख दुःख सर्व समान त्याला ।। ३ ।।

जानकी मूढमतीने केले कवन ।

नसे मज बुध्दी आणि लेखन ।

जगी सर्व दुःखी झाले ते जन ।

टिळक स्वर्गी गेले आमुचे निधान ॥ ४ ॥

(वि.सू. सदर आरती माझ्या पणजी कै. जानकी घुले-अभ्यंकर यांनी रचली आहे.)

आरती दत्ताची

आरती वासुदेव यतीची भक्ता सुखकर हो साची ॥

सच्चिदानंद मूर्ति बरवी दर्शने त्रिविध ताप हरवी॥

विपत्ती दैन्य दोष नुरवी दिनावरी दया क्षमा मिरवी ॥

चाल – गर्जना दत्त दत्त करुनी दाउनी प्रचित 

      प्रगट करी चरित भाविका देत

      साक्ष गुरुची परात्पर सगुण निर्गुणाची ।। १ ॥

वासुदेवानंद स्वामी मूर्ती अघटित तेचि घडुनी आणिती ॥

हर्ष भय शोक रहित चित्ती रंगली निजानंदी मूर्ती ॥

चाल – कृपेने वारी आधी व्याधी नमिता चरण ।

      शरण जन तरीत । हरितसे ताप। बाप हा माय ।

      बहीण आमुची । वोळली माय भाविकांची ॥ २ ॥

दत्तगुरु वासुदेव सखया परिसा माझी विनती सदया ॥

करुनीया कृपेची छाया निवारा संसृती ही माया ॥

चाल- कोणी मज नाही तुम्हाविण हो सदानंद धाम  

     गोड तव नाम । देई मज प्रेम । निरंतर 

     कृपा असो तुमची । विनंती ही तव दासाची ॥ ३ ॥

आरती रामाची

श्रीराम जय राम जय जय राम ।

आरती ओवाळु पाहु सुंदर मेघश्माम ।। धृ ।।

रत्नजडीत मणी वर्णु काय मुकुटी ।

आरती ओवाळू चौदा भुवनाचे पती ।। १ ।।

भरत शत्रुघ्न दोघे चामर ढाळीती ।

स्वर्गावरुनी देव पुष्प वृष्टी करीती ।। २ ।।

कनकाचे ताठ करी धनुष्यबाण ।

मारूती हा पुढे उभा कर जोडुन ।। ३ ।।

लक्ष्मणाने सेवा केली रामचंद्राची ।

चौदा वर्षे आहार निद्रा गेली हो त्याची ।। ४ ।।                                      

विष्णुदास नामा म्हणे मागणे हे किती ।

अखंडीत सेवा घडो रामचंद्राची ।। ५ ।।

आरती दत्ताची

अनसूयानंदना तुज ओवाळू आरती ।

अनसूयानंदना मज निज चरणी दे रती ।। धॄ ।।

सर्वात्मा तू असोनी निजसी बा माहुरी ।

निजदासा उध्दराया भीक्षा कोल्हापुरी ।

करीसी तू स्नान नित्य प्रेमे काशीपुरी ।

वससी बा विश्ववासा सह्याद्री गिरीवरी ।। १ ।।   चाल

निजभजका भेट देसी निज नामोच्चारणे ।

कली माजी बाहती तुज दत्तायाकारणे ।

जाणुनी हे तुजपाशी केले म्या गार्‍हाणे

निजचरणा दावी याहुनी नच दुसरे मागणे ।। २ ।।  चाल

यतिरुपा घेऊनी तू वससी कृष्णातटी ।

निजदासा भेट द्याया जागृत तू संकटी ।

प्रत्यक्ष गाणगापुरी दिससी दासा मठी ।

समजुनी हे वासुदेवा तुज जोडी करपुटी ।। ३ ।।    चाल

कोणी नसे कुणाचे

सहवास प्रेम मैत्री। ‌हे तंत्र बोलण्याचे ।

प्रत्यक्ष वेळ येता । कोणी नसे कुणाचे ॥धृ॥

कन्या स्नुषा नृपाची । प्रत्यक्ष राम वरता ।

पिचली क्षणाक्षणाला । कारुण्यरुप सीता ।

कामी तिच्या न आले । सामर्थ्य राघवाचे ॥१॥

त्यागून सूर्यपुत्रा । कुंती पुन्हा कुमारी ।

कर्णास अनुज माता । सारेच जन्म वैरी ।

कौतुक का करावे । या रक्तबंधनाचे ॥२॥

केली उभी पणाला । द्यूतात कृष्ण भगिनी ।

सम्राट पांडवांची । रानावनात राणी ।

पती पाच देव बंधू । तरी भोग हे तियेचे ॥३॥

ठेवू नको अपेक्षा । असल्या जगाकडूनी ।

निरपेक्ष आचरीता । कर्तव्य प्रेम दोन्ही ।

मग चालू दे सुखाने । अव्हेरणे जगाचे ॥४॥

(चाल: आनंदकंद ऐसा हा हिंद देश माझा अथवा शतजन्म शोधिताना )